Odkrywam nagość mą przykrytą spojrzenia cieniem...

jedynie i aż.

Odwracam wzrok, aby nie widzieć czy...

spoglądasz już 

czy jeszcze.

Nie myslę o wstydzie, bo czym on jest... gdy 

do stracenia nie ma nic

już...

Unoszę twarz ku slońcu... promienie złote chwytam i zatrzymuję na 

zamkniętych powiekach

oczu mych.

Usta szeptają bezdźwięcznie slowa, których odciski na serca dnie 

ktoś kiedyś wypalił i zapomniał 

tak po autorsku ze sobą 

zabrać.

Odwracam się plecami do Ciebie...

Dosyc na dzis!

Wracaj tam skąd Cię przyniosło...