W moim ogrodzie

Rosną kwiaty różne

Kolorowe i drapieżne

Bezbarwne i smutne

Delikatne i milczące

Czasem uśmiechają się do mnie

Czasem ja do nich

Szykuje wazon na stole i myslę sobie

Na które teraz przyjdzie kolej?

Trzepot skrzydeł motyla
Cichy i szeleszczący...
Cieniem położyl się na
drodze mej.

Psst... wyszeptałam
By nie spłoszyć
Ciszy...
Dzwonków dzwiękiem namalowanej...
Nakreślonej drżacym oddechu głosem
i minionym Krzykiem Tęczowego Cienia

Przeszłości.

Pociagiem do nikad pojechalam przed siebie
droga daleka a ja
plecak na plecach mam
i to wystarczy mi...

Wybralam sie tak daleko, bo wiem,
ze sa rzeczy na tym swiecie...
za ktorymi warto isc.
Wiec ide...

Czy raczej jade...

Wygladam przez okno a tam
krajobrazy zmieniaja sie
i ludzie... Tak, widze ludzi!
Ludzie migaja jak w kalejdoskopie barwy...

Odchodza i przychodza....
a ja jade dalej.

Miłością ubarwiłam mój świat...
zamknięty jak w garści ptak...
Otworzyłam okno na oscież...
wpuścilam oddechu powiew... powietrza mroźnego dar.

Kling... Klong... Liście zaszeleścily, zadźwięczały... Cisza...
Kling... Klong... Omg.

Wyjrzałam ostrożnie... Hmm... Piersią pełną oddech zaczerpnęłam...
Mroźny i świeży...

Szelest...

To ptak... do lotu zerwał się...
Wzleciał do góry i krótkie spojrzenie rzucił mi... Jesteś tam?

Chyba...

Ostroznie wystawiłam nogę... jedną... drugą...
Ostrożnie...
Trawa ubrana kryształkami rosy... powiedziała chłodne Witaj

Ptaszku... dokąd lecisz? Zapytałam...
Lecz odpowiedzi nie usłyszałam...
Ptak zniknął wśród koron drzew... i tylko w dali słychać było jego Śpiew...