piątek, 9 grudnia 2011

Pociagiem do nikad pojechalam przed siebie
droga daleka a ja
plecak na plecach mam
i to wystarczy mi...

Wybralam sie tak daleko, bo wiem,
ze sa rzeczy na tym swiecie...
za ktorymi warto isc.
Wiec ide...

Czy raczej jade...

Wygladam przez okno a tam
krajobrazy zmieniaja sie
i ludzie... Tak, widze ludzi!
Ludzie migaja jak w kalejdoskopie barwy...

Odchodza i przychodza....
a ja jade dalej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz